Wszystko mnie bolało i to bardzo. Nawet nie zwróciłam uwagi, kiedy zemdlałam. Mimo tego, nadal czułam łzy na swoim miękkim futerko. Nie chciałam, aby ten medyk mnie zobaczył w takiej formie, jednak nie miałam możliwości powstrzymać łez. To wszystko było dla mnie po prostu za trudne. Po raz pierwszy w moim życiu.
-------------------------------------------------------------------------------
Otworzyłam oczy i zamrugałam kilkukrotnie. Nie wiedziałam, gdzie dokładniej jestem. To jaskinia, pracownia, las..?
Wszystko było takie rozmazane.
Przewróciłam się na drugi bok i zobaczyłam Sharktootha. Zawyłam żałośnie, zwracając na siebie jego uwagę.
- Zoooobaczzz! - wyjęczałam, pokazując mu swoje łapki. - To booli!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz