Od Soula do Rachel

Byłem zaspany. Na mnie leżałoooo... coś dziwnego. W sumie nawet nie chciałem wiedzieć co to było. Więc od razu spaliłem to co na mnie leżało.
 - To było ohydne. - skwitowałem.
Rachel tylko wzruszyła ramionami.
 - To co robimy? - spytałem.
 - Wracamy do domu chyba - zaproponowała.
 - Tak też myślałem.
Tak więc oboje udaliśmy się z powrotem.

*kilka tygodni później*

Od tamtego czasu wszystko wydawało się w miarę normalne. Sęk w tym, że Rachel zaczęła mieć swoje humorki. Stałem się codziennym mieszkańcem jaskini wadery. W sumie jakbym się o niej wprowadził to nie byłoby większej różnicy. Chociaż i tak zazwyczaj nocowałem na dworze. To zazwyczaj gdzieś w pobliżu jaskini Rachel tak na wszelki wypadek gdyby czegoś potrzebowała.

Ostatnio jednak zaczęła budzić mnie w nocy co raczej nigdy się nie zdarzało. Oprócz tego i w dzień była coraz mniej znośna. Narzekała cały czas, aż w końcu miałem jej serdecznie dosyć. 

 - Soooouuullllll! - usłyszałem po raz kolejny tego samego dnia. 

W myślach przybiłem sobie mentalną piątkę, krzesłem, w twarz. 

 - Co chceeesz? - bąknąłem trochę nie miło.

 - Chodź tu! - krzyknęła.

Tak więc posłusznie udałem się za jej głosem i wszedłem centralnie do jej jaskini. Rach stała sobie na jej środku.

 - Przytulisz mnieee? - spytała.

Na twarzy miałem wymalowanego mind fucka.

Co? Rachel? Chciała żebym ją przytulił? Przesłyszałem się czy jak?

 - Co?

 - To co słyszałeś. Od dzisiaj będziesz moją przytulanką. - Uśmiechnęła się groźnie.

Przyznam, że to było creepy.

 - Więc jak? - ponowiła pytanie.

 - Eeee, no skoro chcesz. - No i przybliżyłem się do niej.

Lekko ją dotknąłem i na tym się skończyło. To było ciulowe, a jednak w miarę miłe. 

 - Co się z tobą stało? - spytałem przekrzywiając głowę w bok.

 - Nie wiem. - powiedziała obojętnie wzruszając ramionami.

*miesiąc później*

Rachel wykrzyknęła do mojego ucha głośnie ,,SOOOOULLLLL"

 - CO CHCESZ? - warknąłem.

 - Muszę ci coś powiedzieć... - zaczęła.

 - Dajesz

Rachel?